Nasz mały kociokoński świat!!!!!

Zakażenie dermatofitami
Definicja
- dermatofitoza to zakażenie struktur zrogowaciałych (włosy, pazury, naskórek zrogowaciały) przez grzyby odżywiające się keratyną
- bardzo częsta infekcja kotów
Przyczyny
- najczęściej grzyby Microsporum canis, Microsporum gypseum, Trichophyton mentagrophytes, Trichophyton verrucosum
- 90-98% zakażeń u kotów powodowane przez M. canis
- choroba ta jest wysoce zaraźliwa dla ludzi!
Patofizjologia
- zakażenie najczęsciej dotyczy włosów, mieszków włosowych oraz naskórka, rzadziej pazurów
- u młodych zwierząt o niskim statusie immunologicznym łatwiej dochodzi do poważnej, klinicznej postaci choroby niż u zwierząt dorosłych
- u dorosłych kotów, w przeciwieństwie do psów, rzadko dochodzi do samowyleczenia, choroba zazwyczaj przechodzi w postać ukrytą, podkliniczną
- do przeniesienia choroby dochodzi drogą kontaktu bezpośredniego lub pośredniego, poprzez szczotki, posłania i t.p.
- do zakażenia potrzebny jest nie tylko kontakt zarodników ze skórą, ale zespół sprzyjajascych okoliczności: duża wilgotność, wysoka tempertaura środowiska
- dermatofitozy występują zazwyczaj wtórnie do innych chorób przebiegających z zapaleniem skóry
Objawy kliniczne
- świąd zmienny, od znikomego do nasilonego (przyjmuje się, że jedynie infekcja M. canis przebiega z silnym świądem)
- ogniskowe wyłysienia, nieregularne lub okrągłe, pokryte łuską lub nie
- w ogniskach połamane włosy, nadające zmianei wygląd podobny do rżyska
- łuszczące się drobne strupy
- czasami przebieg w postaci niezapalnych wyłysień lub płytki eozynofilowej
- czasami możliwy tzw. zakaźny trądzik podbródka, czyli trądzik bpodbródka będączy wynikiem dermatofitozy
rzadko dochodzi do grzybicy pazurów - staja się one wtedy, kruche , łamliwe, rozwarstwiają się, niejednokrotnie grubieją
Rozpoznawanie
- wg objawów klinicznych
- do badań pobiera się:
* zeskrobina ze świeżo powstałych zmian lub z brzegu zmiany starej
* włosy z rejonu zmiany - najlepiej wyczesywane przez kilka minut
* ew. fragmenty pazura i otaczających go włosów i naskórka
- hodowla posiewu z zeskrobiny lub preparatu odciskowego ze szczotki z włosami
- badanie mikroskopowe zeskrobiny i włosóww poszukiwaniu grzybów i ich zarodników
- badanie w świetle lampy Wooda
* wykrywa fluorescencję M. canis
* w swietle lampy Wooda pozytywny wynik badania jedynie w przypdaku 50-80% szczepów M. canis
* badanie jedynie orientacyjne, kiedy swieci jest pewne, ze to M. canis, jezeli nie świeci - badamy dalej
Diagnostyka różnicowa (inne choroby o podobnym przebiegu)
- zakażenie Staphylococcus intermedius
- alergiczne zapalenia skóry (grudki)
- zapalenie mieszków włosowych
- choroby autoimmunologiczne, nadwrażliwość na leki
Leczenie
- wygolenie skóry dookoła zmian, przypadku kotów długowłosych wygolenie całego ciała
- leczymy zwierzęta i chore oraz te, które miały z nimi kontakt, jako bezobjawowych nosicieli
- nie jest do końca zakończony spór o to, czy zwierzę można leczyć wyłącznie miejscowo czy też wyłacznie ogólnie
- leczenie miejscowe:
* kąpiele w szamponach z nadtlenkiem benzoilu, ketokonazol (nizoral). Przeciwnicy tej metody podkreślają, że w ten sposób można rozsiać zarodniki grzyba po znacznie wieszej powierzchni, ponadto zanieczyścic nimi wannę i w tą drogą zwiększyć zagrożenie zakażenia człowieka
* leki do stosowania miejscowego: klotrimazol (Clotrimazol krem), mikonazol, enilkonazol (Imaverol), ketokonazol (Nizoral krem)
- leczenie ogólnoustrojowe
* najczęściej gryzeofulwina w dawce 10-30 mg/kg dwa razy dziennie podczas posiłku bogatego w tłuszcze. Nie nalezy jej podawać kotom zakażonym FeLV i FIV, gdyż może ona powodowac obniżenie aktywności szpiku kostnego. Nie należy jej stosować u kotek w ciąży
* ketokonazol w dawce 10 mg/kg 1 raz dziennie
- terapia powinna trwać minimum 4 tygodnie i zakończyć się po pomślnym (negatywnym) wyniku posiewu ze skóry i włosów (choć w UE zalecany trzykrotny wynik negatywny w odstępie tygodniowym)
- pomocniczo w terapii można stosować szczepionki przeciwko grzybicy - o nich prz profilaktyce
Kontrola środowiska i pacjenta
- staranne czyszczenie środowiska z włosów i naskórka kota (odkurzanie)
- staranna dezynfekcja (Ace, Domestos, Virkon) środowiska oraz przedmiotów, z którymi miał kontakt chory osobnik
- leczenie wszystkich zwierząt, które miały kontakt z chorym osobnikiem
- co 2 tygodnie kontrola enzymów watrobowych i morfologii krwi
- staranne zwrócenie uwagi na ludzi mających kontakt z chorym kotem - sami mogą zachorować na grzybicę
Szczepionki:
- na polskim rynku są obecnie dostępne dwie szczepionki przeciwgrzybicze
- rózni autorzy róznie oceniają ich skuteczność, ale sporo opinii entuzjastycznych, których nie należy lekceważyć
- FELISVAC Mc
* inaktywowana zawiesina zhomogenizowanej hodowli szczepu Microsporum canis
* przeznaczona do szczepień profilaktycznych i leczniczych w przypadku grzybicy skórnej wywołanej przez Microsporum canis.
* dla celów profilaktycznych i leczniczych szczepionkę należy podawać kotom w wieku
powyżej 6 tygodni według schematu:
- koty w wieku 6-12 tygodni - 1 ml domięśniowo
- koty w wieku powyżej 3 miesięcy - 2 ml domięśniowo
* każdą dawkę najlepiej rozdzielić i stosować domięśniowo w obie kończyny tylne powyżej
stawów skokowych. Szczepienia powtarza się po 10-14 dniach od pierwszego podania
preparatu stosując te same dawki i metodę aplikacji.
U kotów chorych z rozległymi i głębokimi zmianami zaleca się szczepienia trzykrotne
wg opisanego schematu.
- INSOL DERMATOPHYTON
* zawiera mieszankę rozmaitych szczepów Trichophyton spp. i Microsporum spp. inaktywowanych chemicznie
* przeznaczona do uodparniania i leczenia klinicznej postaci dermatofitozy
* w celach profilaktycznych i leczniczych szczepionke podaje sie kotom domięśniowo w odstępie 2 tygodni:
- koty do 1 kg - 0,5 ml/kot
- koty powyżej 1 kg - 1,0 ml/kot
* zaleca się każdorazowo podawać w inną kończynę
Drożdżyca skóry
Definicja
- lokalne nadmierne rozmnożenie drożdżaków Malassezia spp. lub candida spp.
- są to składniki normalnej flory śluzówek jamy ustnej, układu pokarmowego i rozrodczego
- choroba i rozmnozenie drożdżaków wynikają z lokalnych zaburzeń lub iobnizenia statusu immunologicznego zwierzęcia
Patofizjologia
- zazwyczaj do rozplemu drożdżaków dochodzi przy zniszczeniu baraiery nabłonkowej (np. uraz mechaniczny) lub zaburzeniach prawidłowej flory (np. długotrwała antybiotykoterapia)
- choroba moze się też rozwinąć u zwierząt z zaburzoną odpornością komórkową
- jest zawsze chorobą wtórną, nie jest więc zaraźliwa
- występuje zazwyczaj wtórnie do takich chorób jak: atopowe zapalenie skóry, bakteryjne zapalenia skóry, zaburzenia hormonalne(zwłaszcza niedoczynność tarczycy), zaburzenia rogowacenia
Objawy kliniczne
- świad z łojotokiem lub bez łojotoku
- prosówkowe zapalenie skóry (skóra pokryta małymi grudkami, nie reaguje na leczenie starydami ani antybiotykami)
- uogólniony rumień i łojotok
- czarna woskowina w przewodach słuchowych zewnętrznych, której może towarzyszyć świąd małżowin usznych
- trądzik podbródka
- świąd opuszek palcowych i utrata pazurów
- zaczopowanie mieszków włosowych w okolicy małżowin usznych
Rozpoznawanie
- wg objawów klinicznych
- badanie posiewów z wymazów, zeskrobin, preparatów odciskowych
Leczenie
- podstawą terapii jest ustalenie choroby pierwotnej i jej zwalczenie
- ostrzyżenie włosów wokół zmian lub całego ciała u kotów długowłosych
- kąpiele 2-3 razy w tygodniu w szamponach przecigrzybiczych i przeciwłojotokowych (z chlorheksydyną, selenem, ketokonazolem, mikonazolem)
- doustnie ketokonazol 5-10 mg/kg 1 raz dziennie lub itrazkonazol w tej samej dawce