Nasz mały kociokoński świat!!!!!

Białaczka - wywoływana jest przez retrowirusy, jest jedną z najbardziej niebezpiecznych i podstępnych chorób wirusowych zagrażających kotom. Po wniknięciu wirusów białaczki do organizmu kota mogą upłynąć tygodnie, miesiące, a nawet lata zanim pojawią się pierwsze objawy choroby. W ciągu całego tego czasu zakażony kot wydala wirusy ze śliną, wydzieliną z nosa i moczem, stając się potencjalnym siewcą zarazków i źródłem zakażenia innych kotów, z którymi wchodzi w kontakt. Jednak nie wszystkie koty zarażone wirusem chorują. W większości przypadków, dzięki odporności organizmu, wirusy zostają zniszczone nim jeszcze spowodują większe szkody w organizmie. Można rozważyć następujące przypadki po zakażeniu wirusem białaczki:
Odporność organizmu jest tak duża, że czynnik chorobotwórczy już po krótkim czasie zostaje całkowicie zniszczony. Zakażenie jest więc opanowane, kot pozostaje wolny od wirusa białaczki
Odporność orgaznizmu jest zbyt słaba, żeby zwalczyć wirusy, ale też nie dopuszcza on do nadmiernego namnożenia się tych zarazków. Zwierzę takie określa się jako utajonego nosiciela wirusów. Kot sam latami nie chorując, może zarażać białaczką inne koty wchodzące z nim w kontakt. Jeśli odporność organizmu zostanie osłabiona to wirusy mogą zacząć się namnażać i wyrządzić poważne szkody w organizmie. I wtedy właśnie kot zaczyna chorować na białaczkę.
W najbardziej niesprzyjającym przypadku odporność zwierzęcia jest tak mała, że wirus natychmiast uzyskuje przewagę w organizmie. Takie koty zaczynają już po krótkim czasie chorować i stosunkowo szybko giną.
Do zdiagnozowania białaczki wykorzystuje się test ELISA, który musi być powtórzony po 8-10 tygodniach. Kotu pobiera się w tym celu 1-2 krople krwi żylnej. Od kilku lat istnieje skuteczna szczepionka przeciw białaczce. Jednak u kotów z utajoną postacią lub już zarażonych szczepienie nie przynosi skutku